DESCARGAR PDF: RESUMO XORNADAS V.VELUTINA 2017

 

 

 

INAUGURACIÓN DA XORNADA

Interveñen:

  • Manuel Ferreira Rodríguez. Presidente da Asociación Casa do Mel.
  • Valentín González Formoso. Ilmo. Sr. Presidente da Deputación da Coruña e Alcalde de As Pontes.

Manuel Ferreira Rodríguez fai unha breve introdución do motivo destas II Xornadas, indicando que a finalidade é dar continuidade ás organizadas o ano pasado pese a que a Consellaría do Medio Rural da Xunta de Galicia denegoulle á Asociación Casa do Mel a subvención para desenvolver o proxecto do G.O.I. creado e aprobado para este tema, ao resolver finalmente “que non se financian proxectos de investigación”.

Indica que o 90% dos asociados na Casa do Mel teñen incidencias coa V. Velutina nas colmeas; a Asociación, segue dando apoio loxístico aos socios que o necesitan, co material que dispón para a retirada de avespeiros e coa compra conxunta de atraente para trampas, así como charlas sobre o asunto nas entidades sociais e veciñais.

Este ano, na zona do encoro da Ribeira (As Pontes) en colaboración co Club de Montaña das Pontes, fíxose na primavera un trampeo programado e referenciado nun mapa, rexistrando as capturas; estase analizando os datos da incidencia das avespas nas colmeas desa zona en comparación cos datos do ano pasado. Os apicultores da zona informan que tiveron menos incidencias e que hai menos niños. Aínda que non se rematou de analizar totalmente os resultados, anima a tódolos apicultores a trampear de forma organizada na primavera para capturar raíñas das V. Velutinas e rexistrar os datos para así confrontar os resultados.

Despois de ver un adianto do relatorio do doutor Luís Rodríguez Lado, con moito material cartográfico, manifesta fachenda na aposta da asociación Casa do Mel por rexistrar e referenciar nun mapa (http://www.casadomel.es/mapas/) os niños que retiran os socios; no futuro,  seguindo o modelo de colaboración co Club de Montaña intentarase rexistrar os datos das trampas que se coloquen de forma organizada no territorio, para así poder observar con humildade a evolución da especie e poder comparar datos.

Pasa a expoñer o programa da xornada, onde pola maña participarán os investigadores da USC (Universidade de Santiago de Compostela) que desenvolven o proxecto financiado pola Deputación da Coruña, para o deseño de actuacións fronte á especie invasora V. Velutina.

De igual xeito, e por parte da UDC (Universidade da Coruña), está colaborando o doutor Carlos Álvarez Feal (sen financiación) coa Casa do Mel, no deseño de trampas eléctricas para instalar nos apiarios como un método de loita complementario.

Na xornada de tarde participarán os voluntarios que están colaborando coa Casa do Mel na posta en práctica en campo destas trampas eléctricas e,  se as condicións meteorolóxicas o permiten,  asistiremos a unha demostración de eliminación dun avespeiro empregando un dron (aeronave non tripulada) dirixida por un representante da empresa Aerocamaras, o cal participará no último relatorio da mañá para presentar o proxecto da súa empresa neste tema.

Presenta ao Ilmo. Sr.  Presidente da Deputación da Coruña e agradécelle que a institución que representa apoie a investigación neste campo, asinando un convenio coa Universidade de Santiago,  coa boa intención de cooperar coa investigación dende as Universidades por parte de equipos de científicos, os cales amosarán os primeiros resultados nesta xornada.

Valentín González Formoso fai unha intervención para agradecer a Manolo e á Casa do Mel a organización desta xornada, sinala que dentro das posibilidades que teñen as institucións que representa están apoiando aos apicultores e agora cooperando na investigación con este convenio entre a Deputación da Coruña e a Universidade de Santiago, porque está convencido que a solución ten que vir da man da comunidade científica.

Mostra a súa sorpresa ao comprobar que en Galicia non hai ningunha investigación neste asunto por parte de ninguén e que a Deputación non é unha institución que teña entre as súas finalidades prioritarias investigar, pero dadas as circunstancias excepcionais do tema en moitos concellos da provincia, este ano aportou 137.000 € para financiar este proxecto coa Universidade de Santiago. Indica que a súa intención é seguir colaborando aínda que teñan que deixar de asfaltar algún camiño nos que ten competencias a Deputación, pero tamén alega que algo está fallando cando solo aporta fondos a Deputación para este tipo de proxectos.

Agradece aos investigadores a presencia nestas xornadas, aléntaos a seguir traballando aínda que os recursos sexan limitados e anima aos presentes a seguir con atención a presentación dos resultados das investigacións; aos apicultores pídelles que non perdan a esperanza, que este problema, traballando todos de xeito coordinado, vai ter unha solución satisfactoria.

Despois da inauguración dáse paso ao relatorios dos temas a tratar.

“DETENCIÓN PRECOZ DA DISTRIBUCIÓN POTENCIAL DA AVESPA ASIÁTICA EN GALICIA MEDIANTE ALGORITMOS ESTATÍSTICOS AUTOMATIZADOS SOBRE PLATAFORMAS DIXITAIS”

Intervén:

O doutor Luís Rodríguez Lado fai unha introdución sobre as liñas de análise que seguiu neste proxecto e a numerosa información que manexou con distintas ferramentas para integrar todo nun servidor Web accesible ao público en xeral; todo isto coa finalidade de dar unha información precisa sobre como vai evolucionar a súa dispersión en Galicia, e así poder empregar dun xeito máis eficiente os recursos destinados á prevención e loita no próximo ano contra esta especie, catalogada como especie exótica invasora .

Tamén mostra a súa sorpresa ao comprobar que non atopou ningunha investigación destas características, incluso a nivel europeo, excepto os mapas cartográficos que aparecen publicados nos diferentes plans nacionais e autonómicos sobre esta especie, pero que tampouco mostran moita exactitude, polo tanto con esta ferramenta o que se pretende é predicir a súa distribución potencial a máis curto prazo dunha forma precisa en cada un dos concellos de Galicia, tomando como base os rexistros oficiais da súa expansión, recollidos nos anos anteriores.

Fai unha exposición da orixe desta especie en Asia, da súa expansión cronolóxica nos diferentes territorios de Europa dende que hai rexistros oficias e a previsión de que colonice máis territorio nos próximos anos.

Explicou o concepto distribución espacial das especies e a influencia de diversos parámetros ambientais para súa distribución, así como a dificultade que ten fixar os límites deses parámetros para as especies exóticas e invasoras en canto continúen expandíndose e non acaden un nivel estacionario.

Xustificou e aclarou a necesidade de facer un seguimento ininterrompido da especie para determinar os posibles escenarios de distribución presente e futura.

Para calcular en que zonas afectará máis cada ano a V. Velutina, o programa deseñado tivo en conta varias fontes de información ambiental que se relacionaron, por medio dun algoritmo estatístico, coa presenza de niños no pasado.

Utilizou métodos de cartografía dixital de predición de especies, nas que mediante estes algoritmos, e tendo en conta os datos climatolóxicos de cada zona, pode prever onde é probable a aparición da especie, e así crear escenarios simulados para estimar a súa presencia no futuro.

Indica que analizando a distribución dos niños rexistrados nos últimos anos, a especie localízase preferentemente á carón da franxa costeira, onde as temperaturas medias anuais son suaves e a amplitude térmica está atenuada debido á súa proximidade ao mar. A disposición na Galicia interior aparece tamén asociada a áreas con baixa ou moderada amplitude térmica.

Por tanto, a súa ordenación actual en Galicia parece estar controlada en grande medida polas condicións climáticas. Indica que as previsións de cambio climático realizadas polo Plan Nacional de Adaptación ao Cambio Climático (PNACC) prognostican para Galicia un aumento das temperaturas entre 2,6 – 6°C e un descenso do 20% nas taxas de precipitación para o ano 2099, polo tanto terá implicacións na distribución futura da especie. Achega datos preocupantes comparando os datos de temperaturas medias nos últimos 30 anos coa tendencia destes últimos tres anos.

Para que o sistema calcule a presenza da especie no modelo estatístico, tomou como datos necesarios de entrada:

  1. Cartografía de rexistros dos niños referenciados de V. Velutina retirados pola Xunta de Galicia dende o ano 2014. Nesa análise tamén se tiveron en conta os datos de usos do solo, pero consideráronse unicamente aqueles usos con frecuencias de presenza superior ao 1 %, nos que a distribución de niños por clases de uso, revelou que a Vespa Velutina ten preferencia polas zonas de mosaico agrícola, seguida polos núcleos habitados e dentro das especies arbóreas atopáronse nunha porcentaxe maior en eucaliptos que noutras.
  2. Cartografía clima medio. Series normalizadas de datos climatolóxicos precipitacións-temperaturas, de 103 estacións de AEMET ao longo dun período de 30 anos. Estes datos, conxuntamente cos datos diarios climatolóxicos de Meteogalicia, permítenlle determinar as tendencias de evolución climática media esperada, tendo en conta o efecto do cambio climático nos modelos. En total, unhas 50 capas temáticas de información ambiental auxiliar, en forma de mapas dixitais.

Indica que o clima é unha das principais variables ambientais que condiciona a distribución espacial das especies, e que tódolos modelos predictivos de distribución de especies utilizan este tipo de datos para definir as condicións nas que a aparición e supervivencia dunha especie é viable. Citou varios modelos para xerar cartografías climáticas; indicou que os datos utilizados para calibrar e axustar eses modelos, proveñen dos rexistros da rede meteorolóxica do servizo de MeteoGalicia.

Para procesar tal multitude de datos foi necesaria a participación do Centro de Supercomputación de Galicia (CESGA) mediante un servidor de mapas, e dun algoritmo, programado no ambiente estatístico R (R Team 2017), que permite recompilar datos climáticos actualizados, predicir as tendencias de variación de temperatura e precipitación a medio prazo, xerar mapas de tendencia climática e derivar modelos e mapas de distribución pasada, presente e futura da especie en Galicia.

O resultado de todo este traballo está dispoñible para o público a través da páxina web http://webs-gis.cesga.es/velutina no que se inclúen os seguintes resultados:

  1. Mapas de probabilidade de presenza de niños para o ano pasado, presente e vindeiro.
  2. Mapas de niveis de risco para os mesmos períodos.
  3. Informes detallados dos resultados do proceso da actualización dos modelos, en galego e castelán.

Para o 2018 a predición é que vai aumentar a súa presenza tanto en territorio como en taxas de densidade en áreas nas que está actualmente presente, en xeral en toda a franxa costeira galega da Costa da Morte e no interior da Comarca de Bergantiños prevé maior densidade da especie.

Hai un apartado da páxina web que só é accesible para as persoas autorizadas para introducir os datos de entrada para que o sistema calcule os resultados.

Remata facendo un agradecemento á Deputación da Coruña polo interese e a financiación do proxecto e á Casa do Mel por organizar as xornadas e poder mostrar o traballo de investigación as persoas asistentes e o publico xeral.

 

PÉRTEGA FIBRA DE CARBONO

  • D. Antonio Castro. Delegado Especial de Servizos, Medio Rural e Seguridade Cidadá. Concello de As Pontes.
  • Xalo Maira. Xerente empresa Clipcarbono.

Manuel Ferreira fai un paréntese no programa para presentar ao Concelleiro e ao xerente da empresa Clipcarbono para sinalar que concello cedeu dúas pértegas de fibra de carbono á Casa do mel para a loita contra V. Velutina fabricadas pola empresa local citada e que o xerente amosará as características.

Xalo, despois de agradecer a oportunidade de poder amosar o equipo, explica que as características técnicas máis destacables son a súa versatilidade e lixeireza que permite alcanzar alturas de 18 metros cando está despregada en toda a súa lonxitude. Explica que a deseñaron para poder montarlle no extremo os sistemas estandarizados de loita. Indica que os prezos de venda ao público e os diferentes modelos de pértega dispoñibles poden consultarse na Web da empresa http://www.clipcarbono.com

E despois deste paréntese, continúa os relatorios dos poñentes.

“INVESTIGACIÓN SOBRE O USO DE PARÁSITOS AUTÓCTONOS COMO FERRAMENTA BIOLÓXICA PARA COMBATER A VESPA VELUTINA”

Intervén:

  • Xulio M. Maside Rodríguez: Dr. Bioloxía Universidade de Santiago de Compostela. Coordinador do Grupo de Xenómica Comparada de Parásitos Humanos e Grupo de Medicina Xenómica, Universidade de Santiago de Compostela.

Fai unha breve introdución sobre o grupo de investigación no que está traballando actualmente e explica como poden contribuír a identificar parasitos ou outros organismos biolóxicos na V. Velutina, aproveitando moito do traballo desenvolto no grupo.

Indica que debemos adaptar o coñecemento da especie á nosa terra porque os datos que coñecemos do seu ciclo de vida foron identificados en Francia pero non aquí, e polo tanto debemos confirmar se son iguais ou hai algunhas variacións.

Indica que a invasión desta especie non é unha excepción, e cita moitos exemplos a nivel mundial e a nivel de Galicia de outras EEI, tanto de flora como de fauna: Visón americano (Mustela vison), uña de gato (Carpobrotus sp.). herba da pampa (Cortaderia selloana), falsa acacia (Robinia pseudoacacia) cangrexo amaricano (Pacifastacus leniusculus) … Tamén amosa como a V. Velutina saíu da súa área de distribución natural chegando ao sur de Corea, e como se está expandindo polo sur de Asia e incluso no Xapón.

Nomea e mostra o coñecemento e a evolución histórica de introdución destes organismos foráneos nos ecosistemas onde hai que retrotraerse a épocas coloniais, pero que a partir de mediados do século XX é cando o número de introducións acada ritmos sen precedentes.

Expresa a súa inquedanza por esta especie e cita como foi aumentando a presión ao longo destes últimos anos nunhas colmeas que el mesmo coida no seu tempo libre na provincia de Pontevedra.

Indica varios métodos e ferramentas de control e erradicación das especies exóticas invasoras, separados polo seu carácter en tres grandes grupos:

  • Control físico.
  • Control químico.
  • Control biolóxico.

Dentro do control biolóxico é onde se encadra o seu proxecto, no que están os axentes biolóxicos patóxenos. Amosa exemplos parasitoides que se están empregando actualmente en Galicia como ferramenta para combater as pragas do gurgullo do eucalipto e a da avéspora asiática do castiñeiro.

Menciona que o uso destes axentes biolóxicos debe someterse a rigorosos análises de riscos, indica que sempre hai un debate científico de alternativas seguras antes de introducir un organismo doutras zonas e previamente analízanse alternativas; no caso da V. Velutina estanse analizando varias alternativas:

  • Parasitoides naturais na súa zona de orixe (non se coñece ningún).
  • Parasitoides autóctonos que poidan provocar danos na bioloxía da V. Velutina.

Indica que en Europa ao analizar cadáveres de V. Velutina atopáronse larvas do parasitoide europeo Conops vesicularis, e nematodos Pheromermis vesparum; pero necesitarán anos para demostrar se son válidos como métodos de loita e comprobar que non provocarán danos colaterais sobre as abellas, abellóns ou noutras avespas.

Estase estudando a presencia de fungos e amosa exemplos de varios que foron identificados como os Nosema apis e Nosema ceranae e algúns Tripanosomátidos.

Indica que se está traballando na elaboración dun catálogo de parasitoides en himenópteros, nomea organismos que están presentes noutros himenópteros e ten coñecemento que uns 10 destes, tamén se atoparon na V. Velutina.

Neste ámbito ao tratarse dun estudo de intereses comúns para os diferentes estados da UE, presentaron unha solicitude para desenvolver un proxecto dentro do Programa de Cooperación Territorial do Espazo Suroeste Europeo (SUDOE), co obxectivo de:

  • Ampliar o catálogo de especies de organismos patóxenos que poden afectar á bioloxía da V. Velutina.
  • Determinar o carácter patoxénico dos parasitos atopados.
  • Deseñar un método para súa administración na V. Velutina

 

Remata facendo un agradecemento á Deputación da Coruña polo interese e a financiación do proxecto e á Casa do Mel por organizar as xornadas e darlles a oportunidade de amosar ao público xeral estes temas de carácter científico que en moitas ocasións só se promociona en ámbitos estritamente académicos.

 

“IMPACTO DA LOITA CONTRA A VESPA VELUTINA NOS CUSTOS DAS EXPLOTACIÓNS DE MEL”

Intervén:

  • Dª Mariam Ferreira Golpe. Enxeñeira forestal e do medio natural. Desenvolveu este traballo dentro do grupo de investigación ECOAGRASOC da USC.

Comeza presentando á súa profesora Ana I. García Arias que a acompaña no relatorio, e foi a que lle dirixiu este proxecto dentro do grupo de investigación científica: Economía Agroalimentaria e Medioambiental, Desenvolvemento Rural e Economía Social (ECOAGRASOC) da USC.

O traballo foi desenvolto no ámbito da provincia da Coruña, con datos do sector no cal participaron nas enquisas incluso algúns apicultores presentes na sala; a liña de investigación centrarase en poder sacar conclusións sobre os custos que representan para o sector a presencia da V. Velutina.

Fai unha introdución para centrar o contexto e mostra como está estruturado o sector na provincia de A Coruña, debullando algúns datos para ver a súa evolución antes e despois da chegada da V. Velutina:

  • O sector actualmente representa un 0,17 % da renda final agraria estatal.
  • Conta con 788 explotacións, 16.939 colmeas con unha produción de 197 t de mel e 9 t de cera.
  • Caracterízase por unha baixa profesionalización, a transhumancia é residual. Maioritariamente son explotacións produtoras de mel.
  • O número de explotacións aumenta no período estudado, mentres que descende a cifra de colmeas. A produción de mel e de cera tamén baixa.
  • Datos das explotacións acollidas a IXP Mel de Galicia no mesmo período:
    • 76 explotacións (- 22%), 4.182 colmeas (+ 12%).
    • 227 t cualificadas (+ 81%) e 257 t contraetiquetadas (47%).
    • 9 envasadores (+ 43%).

DISTRIBUCIÓN DAS EXPLOTACIONS NA PROVINCIA POR TAMAÑO:

EVOLUCIÓN Nº DE COLMEAS NA PROVINCIA DA CORUÑA:

EVOLUCIÓN DA PRODUCIÓN DE MEL E CERA NA PROVINCIA DA CORUÑA:

Os datos das enquisas aos apicultores, sobre a evolución do valor da produción no período do estudo 2015-2016 indican o seguinte:

 

  • Esta evolución da variación do valor da produción por colmea pódese relacionar con diversos factores (climatoloxía, flora, doenzas,…) e non exclusivamente coa presenza da avespa.
  • En todo caso, cabe dicir, que os prezos non experimentaron variación entre 2015 e 2016, polo que as variacións nos ingresos son atribuíbles ás variacións na produción e na capacidade produtiva das explotacións.

A enquisa aos apicultores, na que se relaciona a presenza de V. Velutina diante das colmeas e as perdas de produción de mel nas explotacións indica o seguinte:

  • Polo tanto á vista destes resultados, actuamente non se sabe de xeito preciso como inflúe o ataque da especie na producción porque hai outros factores que repercuten, e non só a presenza da V. Velutina.

ESTUDO DO IMPACTO SOBRE OS CUSTOS DE PRODUCIÓN

Identificáronse varios custos de produción nas explotacións que non soportaban os apicultores antes da chegada da V. Velutina:

Conforme ás respostas dadas nas enquisas sobre os diversos métodos de loita valoráronse eses custos:

Tamén se valoraron os custes dos diferentes métodos de trampeo e a diferenza de custo entre os mesmos:

Outros custos que se valoraron nas enquisas:

Estudouse a incidencia que teñen os diferentes custos nas explotacións que non tiñan que soportar antes da chegada da V. Velutina  :

Con todos estes datos, o resultado custo-beneficio non puido obterse porque:

  • O enfoque custo-beneficio consiste en comparar os custos soportados cos beneficios obtidos por cada un dos métodos e ata o de agora calculáronse os custos dos distintos métodos, mais falta investigación para calcular o beneficio ou efectividade de cada método.

Remata cun agradecemento a: Deputación da Coruña polo financiamento do proxecto, AGA e Casa do Mel pola súa colaboración, Consellería de Medio Rural polos datos facilitados e a colaboración das persoas apicultoras que participaron no estudo.

“DO XERADOR DE ALTA TENSIÓN Á CONSTRUCIÓN DA ARPA”

Intervén:

Comeza mencionando que colabora coa Casa do Mel de forma altruísta e nomea a participación que tivo nas xornadas técnicas organizadas na Casa do Mel no mes de agosto, coa finalidade de adestrar ás persoas interesadas en obter uns coñecementos mínimos para construír eles mesmos estes aparellos.

Indica que este sistema está encadrado nos métodos de loita dentro do grupo do control físico, indicado anteriormente por Xulio Maside e que é un método complementario pero non definitivo.

Fai unha descrición do sistema o cal compara con un pastor eléctrico empregado para o peche do gando ou co mata moscas eléctrico.

Entre os obxectivos da “arpa” eléctrica diferencia dous criterios que hai que ter en conta na súa configuración:

  • Sistema utilizado para eliminar ou matar cantas máis avespas mellor.
  • Sistema disuasorio para diminuír a presión das V. Velutinas nas colmeas.

Define a arpa eléctrica antiavespa velutina, describindo os conceptos e os compoñentes da mesma:

“Marco ou armazón ríxida na que están montados e illados electricamente dous fíos condutores, conectados a unha diferencia de potencial e separados de xeito que poden pasar as abellas entre os mesmos sen sufrir danos fisiolóxicos, pero non así as V. Velutinas.”

Os materiais empregados na súa fabricación teñen que ser duradeiros e soportar as condicións climáticas sen alterar as súas características.

A diferencia de potencial (tensión en Voltios) para alimentar a arpa, obtense nun xerador eléctrico e a principal característica que debe cumprir é a de manter de forma autónoma os parámetros tensión e carga establecidos na súa configuración.

Amosa varios modelos e configuracións de montaxe ao carón das colmeas.

O principio de funcionamento para eliminar avespas consiste en aplicarlles unha descarga eléctrica que lles provoque uns efectos fisiolóxicos que as deixe mortas ou incapacitadas para voar.

Explica os efectos fisiolóxicos que pode provocar a corrente eléctrica (intensidade segundo a lei de Ohm) e súa relación coa enerxía necesaria para descarga eléctrica, define e aclara estes conceptos indicando que as consecuencias fisiolóxicas están moi estudadas no corpo humano, pero en avespas non coñece ningún estudo.

Describe o efecto de ionización do aire e o interese que ten este concepto neste caso, porque incluso sen que as avespas toquen os condutores directamente na arpa, pode provocarlles unha descarga eléctrica e nomea a necesidade de ter unhas diferencias de potencial (Voltios) moi altas para provocar este efecto, aínda que tamén mostra as limitacións e características a ter en conta para poder alimentar as arpas con alta tensión (V>1000V) e o mesmo tempo, que o sistema sexa seguro na súa utilización para as persoas e os bens.

XERADORES ELÉCTRICOS

Amosa e explica en que consiste un xerador de tensión elevada, de que compoñentes consta, as súas características e a configuración de montaxe deses compoñentes partindo do sistema máis básico: batería-condensador, seguido polo xerador a partir da raqueta mata moscas, do xerador a partir de tensión alterna (230V), do xerador a partir de tensión continua 3V a 12 V, dos xeradores a partir de tensión continua 3 V c.c. a 1400 V c.c.

Amosa diferentes melloras e complementos para o sistema: capacidade dos condensadores, cargador flash fotográfico, duplicadores de Villard, interruptor crepuscular, módulos convertedores de V, placas solares; e as vantaxes e desvantaxes da cada un dos sistemas.

CONSTRUCCIÓN ARPA

Amosa tres modelos de arpas confeccionados nas xornadas técnicas celebradas na Casa do Mel citadas na introdución, explicando e nomeando as características mínimas que debe cumprir:

  • O armazón da estrutura en canto as súas características mecánicas de resistencia ao pándeo e á flexión cando se tensan os condutores eléctricos.
  • Materiais utilizados como fíos condutores da electricidade.
  • Os materiais utilizados como illantes da electricidade sen deteriorarse nin perder as características tendo en conta a tensión (V) de funcionamento do sistema, o montaxe na arpa, o emprazamento da instalación e as condicións meteorolóxicas.
  • Formas de colocación e estabilización da arpa ao carón das colmeas.
  • A seguridade coas as persoas, fauna útil e os bens no seu funcionamento e na súa instalación.

Amosa datos de consumos en baleiro (sen carga) en función do modo de instalación e das condicións metrolóxicas en diferentes emprazamentos. Este dato é moi importante, para coñecer a eficiencia do sistema eléctrico.

Como conclusión, indica que debemos ser moi coidadosos na súa construción e na súa instalación, tanto dende un punto de vista de seguridade como no seu illamento eléctrico para que o sistema sexa eficiente.

Indica que non debemos esquecer o efecto disuasorio do sistema, aínda que nos pareza máis espectacular o efecto de matar ou “chamuscar” avespas, pero que é menos efectivo.

Remata dando as grazas a todos pola atención mostrada no relatorio.

 

“AEROCAMARAS: ESPECIALISTAS EN DRONES”

  • D. Jaime B. Reboredo. Director de expansión.
  • D. Jaime Pereira. Xerente da empresa

Comezan presentándose e poñendo en valor que a semana pasada estiveron participando nun exercicio de retirada dun niño no concello de As Pontes, onde asistiron como observadores varios dos presentes na sala, os cales confirmaron que a pesar das dificultades que amosaba a súa situación na árbore foron capaces de neutralizalo dun xeito moi seguro e nun tempo relativamente curto, menos de 20 minutos aprox.

Fan unha introdución de como naceu a empresa e como foi medrando.  e amosan un dron dos que utiliza para os servicios que ofertan. Indican que un dos servizos que ofrecen é de retirada e localización de niños da V. Velutina. Amosan como foron desenvolvendo solucións técnicas para montar nos drons en función da demanda dos clientes e das oportunidades que ofrece estes UAV.

Destacan que unhas das limitacións máis importantes que teñen os drons e á autonomía de voo, pero acaban de desenvolver un dispositivo con capacidade para voar catro horas en tempo real. Outra das limitacións é a imposta pola normativa actual, pero que está en proceso de revisión que en breve vai saír publicada con moitas das solicitudes formuladas polo sector para poder acadar todo o seu potencial.

Indican que hoxe en día hai cámaras térmicas con unha tecnoloxía de moi alta resolución e moi precisas que permiten facer voos de barrido con unha capacidade de análise de datos para localizar niños. Indican que a súa empresa ten un convenio de colaboración co servicio de emerxencias de Galicia, e que se están empregando esta tecnoloxía nos dispositivos en situacións de emerxencia para localizar persoas desaparecidas mediante tomas aéreas.

Abren unha rolda de preguntas antes de dar por rematado o relatorio . (Pola tarde non foi posible facer unha demostración porque as condicións meteorolóxicas non o permitiron).

Antes de dar por rematada a xornada de maña ábrese unha rolda de preguntas para aclarar dúbidas co resto de relatores.

 

Despois do descanso para xantar comeza a xornada de tarde.

 

AS ARPAS: A NOSA DEFENSA CONTRA AS VELUTINAS

  • Ramiro J. Freire. Produtor de documentais, divulgador ambiental e apicultor.

Comeza amosando un novo modelo de “arpa” diferente ao que ensinou nas xornadas do ano pasado e na que a madeira é a protagonista principal na estrutura da arpa, considera que é o material máis axeitado para a construción destas estruturas, tanto polas súas características mecánicas como polo seu carácter sostíbel ecolóxico, e xustifica esta teoría con multitude de exemplos e incluso considera o aspecto económico como factor decisorio.

Xustifica o tamaño da arpa amosada que é mais pequena que as que aparecen nos seus vídeos editados en YouTube, considera que son igual de efectivas e aclárao con exemplos.

Mostra o material que empregou como illante dos fíos condutores eléctricos e a súa instalación no marco e relata o procedemento para o súa montaxe.

Tamén mostra diversos xeradores eléctricos con algúns compoñentes sen montar que utiliza para alimentar as arpas e mostra as vantaxes e desvantaxes de uns con respecto a outros.

Remata amosando unhas fotografías onde se recicla un palet de madeira para construción dunha arpa e xustifica o seu uso polo traballo que aforra na súa construción e o prezo, que para el sempre foi un factor decisorio, xustifica este aspecto indicando que por moita paixón que teña pola apicultura, se os gastos superan aos ingresos da actividade, non pode ser viable ningún método de loita.

Mesa redonda con intervención de distintos apicultores que nos falarán de distintos tipos de arpas eléctricas.

  • Victor Manuel Cousillas. Electricista e apicultor.
  • José Luis Blanco. Técnico electrónico.

Comeza Víctor  Cousillas amosando as características e explicando o funcionamento do xerador que fabricou co seu compañeiro, José Luis Blanco.
Mostra as características de funcionamento e os compoñentes e dispositivos de seguridade que ten este aparato electrónico. Di que o ten instalado el e outros apicultores presentes na sala, os cales amosan a súa satisfacción polo bo resultado que lles está dando.

D. José Antonio Pereira, que asistiu de oínte a esta xornada, presenta un tipo de arpa modificado para evitar as derivacións en días de moita humidade.
Todos eles responden a varias preguntas dos asistentes dos cales moitos interveñen para manifestar as súas experiencias co uso deste sistema que en xeral parece que esta dando bos resultados sempre e cando se teñan en conta os aspectos indicados polo Dr Carlos Alvarez Feal no seu relatorio.

Lolo Andrade.

Aproveitando a súa presenza no público, pídeselle que interveña para contarnos as novidades e experiencias que aparecen nos medios de comunicación nas que el é o protagonista en moitas destas novas.

Comeza explicando e aclarando dúbidas do cebadeiro de V. Velutina para a súa captura masiva cando a presión nas colmeas é moi forte.

Indica que cos datos que el manexa, o trampeo de raíñas na primavera é moi efectivo pero fai unha aclaración, para manifestar que hai un problema porque nas zonas urbanas e habitadas pode programarse e coordinarse moi ben, pero as áreas rurais están quedando despoboadas e non hai efectivos para facer ese trampeo planificado; polo tanto, o resultado queda moi limitado porque as V. Velutinas volven desas zonas sen trampear a reconquistar aquelas controladas polo efecto do trampeo.

Ábrese un debate de preguntas e respostas.

Remata a xornada agradecendo e felicitando aos investigadores e poñentes polos resultados acadados nas súas conclusións, á Deputación da Coruña e ao Concello das Pontes pola axuda e compromiso co sector así como  o apoio mostrado para celebrar estas xornadas.

Grazas a todos pola asistencia e atención mostrada.

Autoras:
• Isabel Goti Caaveiro.
• Noelia Gabeiras Alonso
Técnicas Asociación Casa do Mel.